Een paar weken geleden kregen we vanuit de CodeWeek EU organisatie de vraag of wij nog Challenge wilden ontwerpen. Of dat we iemand kennen die een Challenge kan ontwikkelen.
Challenge met Hedy
We vroegen Leading Teacher Felienne Hermans of zij nog een leuke Challenge kon bedenken. Natuurlijk op basis van Hedy, de door haar ontwikkelde programmeertaal. Hedy is een sleuteltaal, voor iedereen die de overstap wil maken van Blockly (zoals Scratch) naar een geschreven programeertaal. Hedy is ook goede start als je nog geen Blockly ervaring hebt en wilt leren programmeren. De taal ken verschillende niveau’s die op elkaar aansluiten. Daardoor wordt er specifiek geoefend met een vaardigheid, zoals dat ook bij leren lezen en schrijven het geval is. Een leerling begint niet met het analyseren van Goethe of een boek van Harry Mulisch, maar met losse letters. Een losse letter wordt geleerd en daarna volgt de volgende stap. Er komt steeds een beetje bij, als je leert met Hedy, in plaats van alle details over HoofdLetters (of Hoofdletters), haakjes, punten en puntkomma’s.
Haunted House, we bouwen een Challenge met Hedy!
Wat is Hedy?
Programmeren is lastig te leren. Niet dat het nou perse zo lastig is hoor! Maar je moet een hoop codes uit je hoofd leren. Net als bij leren lezen, moet je ook een hoop oefenen. Nu lees jij deze zinnen zonder problemen. Maar misschien weet je nog wel dat het in groep 3 nog lettertje per lettertje ging. Zo is het bij programmeren ook, met wat oefening kan het jou zeker lukken.
Het fijne van Hedy is dat Hedy een graduele programmeertaal is. Dat betekent dat je niet alle regels tegelijk hoeft te leren. Dat gaat namelijk stap voor stap. De eerste levels hebben nog maar weinig regels, zodat je rustig kan wennen aan programmeren. Ieder level voegen we nieuwe regels toe, en zo leer je steeds nieuwe commando’s. Commando’s zijn opdrachten die een computer kan lezen.
van hedycode.com
De Haunted House Hedy Challenge PDF kun je hier vinden. Het is een korte opdracht met een spookhuis. Na het doorlopen van de opdracht kun je natuurlijk ook verder met Hedy!
In deze terugkerende blogserie over Leren programmeren vragen we aan de leading teachers om hun ervaringen te delen. Deze keer heeft Franka van Deursendit mooie stuk geschreven over het leren programmeren. Via de Leading Teachers pagina kun je contact opnemen met Franka!
Action Learning: Programmeren& zelfvertrouwen
Geboren in 1978, viel mijn eerste kennismaking met de computer&games samen met de Commodore 64 van de buren. Ik was in die tijd zo’n typisch buitenkind. Het liefst samen met anderen aan het knutselen, tekenen, uitvinden, lezen of bouwen. Nieuwsgierig. Vaak aan het timmeren en zagen in de werkplaats van mijn vader, waar ik met allerlei gereedschap mocht leren werken. De Commodore vond ik een magische uitvinding, maar van het woord programmeren -laat staan computational thinking- had ik in die tijd nog nooit gehoord. Ik had wel in de gaten dat de computer enorm veel mogelijkheden met zich meebracht, maar het zelf leren maken van zo’n virtuele wereld had niet direct mijn interesse. Ik bleef een samenwerkende maker en heb veel grote ontwikkelingen op het gebied van computertechnologie mogen meemaken, maar de echte interesse in programmeren kwam pas vele jaren later.
Glas Bewerken
Zo’n 16 jaar geleden, tegelijk met het leren bewerken, smelten en brandschilderen van glas werd dat vuurtje aangestookt door Miranda, mijn toenmalige duo-collega van school. We deelden samen een erg fijne bovenbouwgroep in het SBO. Zij en haar man waren puur voor de hobby gestart met glas bewerken en een webshop om de kosten te dekken. Uit enthousiasme gingen ze hun opgedane kennis met me delen. Meteen was ik gegrepen. Glas is zo’n bijzonder materiaal. Je kunt er zoveel mee. Al doende ontdekte ik stap voor stap de eindeloze mogelijkheden van het programmeren van hitte om dat gekke, onbuigzame glas tóch naar je hand te kunnen zetten. De wereld van glas is klein en ook andere glazeniers en kunstenaars wilden graag hun kennis met me delen. Wat ik dan weer kon omzetten tot een nieuw idee om weer terug te geven. Dat gezamenlijk plezier in glas bewerken, innoveren met alle nieuwe technische mogelijkheden van die tijd en elkaar daarbij steeds vooruit blijven helpen…Inmiddels weet ik dat ik met Action Learning bezig was. Wanneer experts hun kennis willen delen en op hun beurt van anderen durven blijven leren, heb je een prachtige motor voor innovatie, dat was me wel duidelijk geworden. Het opkomende internet was daar een geweldig handig hulpmiddel bij. Dit had een goede wisselwerking met mijn werk als leerkracht op het SBO, want kinderen ontwikkelen zich ook enorm goed volgens het principe van Action Learning. (Loftetglas)
Ontdek lab Prodas
Ik had alweer geluk toen ik 8 jaar geleden Tessa van Zadelhoff leerde kennen. Zij had net het eerste Ontdeklab van Stichting Prodas op- en ingericht. Dit aan de hand van een scherpe visie op de toekomst en wat er aan technologie en bijbehorende mogelijkheden (en uitdagingen) aan zat te komen. Ik raakte als leerkracht betrokken bij het lab via media maken omdat ik een idee had geopperd voor een kinderprogramma voor en door kinderen. Van Tessa en haar bevlogen netwerk kreeg ik in het Ontdeklab op dezelfde manier de voorbeelden en ruimte om samen met collega’s en kinderen ervaring op te doen met het steeds groeiende aanbod aan nieuwe technologieën en onderwijskundige middelen. Dit alles om kinderen spelenderwijs 21e eeuwse vaardigheden te leren, digitaal geletterd te maken en hen beter voor te bereiden op hun toekomst. Omdat computational thinking ook een deel van het aanbod was leerde ik al doende de mogelijkheden van programmeren en computational thinking steeds beter begrijpen. Scratch, de Beebot, en codekinderen.nl waren voor mij het begin dat ik nodig had. Daarna volgde o.a. de Micro:Bit, Dash&Dot, Tinkercad en de 3D-printer, Build Your Own Robot, Lego Mindstorms en het maken van VR games in CoSpaces.
Prodas
Spelenderwijs werd het programmeren geen doel op zich maar een gereedschap om doelen te bereiken. Prodas zag de meerwaarde en is blijven investeren in toekomstgericht onderwijs. Er kwam een Prodasacademie voor scholing, we kregen een tweede lab, een leenkistensysteem voor in de klassen, een innovatiefonds voor leerkrachten, een kinderraad en het kinderprogramma werd een kinderpersbureau.
Verwondering
Verwondering en enthousiasme bij kinderen omdat jouw aanbod structureel past bij hun leef- en beleefwereld zijn de grootste beloning die je als leerkracht kunt krijgen. Kinderen groeien enorm snel als ze mogen doen wat simpelweg in hun DNA verweven zit: creëren. En dankzij de vooruitsnellende technologie is het aanbod waar je mee aan de slag kunt inmiddels zo ontzettend leuk, spannend, beeldend, creatief en veelzijdig geworden.
Franka van Deursen
Het hoeft ook niet altijd duur te zijn om een mooi structureel aanbod digitale geletterdheid op je school aan te kunnen bieden. Van unplugged programmeren en 1001 soorten (al-dan-niet zelfgebouwde) robots ontwerpen, tot een eigen digitale (VR)game of computeranimatie bouwen of een 21e eeuws gereedschap als een 3D-printer, digitale snijplotter of lasersnijder inzetten bij een gezamenlijk project waarin een werkelijk probleem moet worden opgelost. Alles is mogelijk en goed te integreren in je dagelijkse lespraktijk.
Passend aanbod Digitale Geletterdheid
De focus in ons lab ligt inmiddels op het ondersteunen van onze scholen bij het aanbieden van een structureel en passend aanbod aan digitale geletterdheid op de eigen school. Een webshop voor de kinderen zelf is in de maak en Pauline Maas maakte me enthousiast om de online variant van CS50 te gaan volgen. We blijven op allerlei manieren de actualiteiten goed volgen om steeds aan te sluiten op nieuwe ontwikkelingen en technologieën. We blijven de samenwerking zoeken met en leren van externe partijen zoals Brainport, (plaatselijke) bedrijven en experts, lokale media, andere onderwijsstichtingen en culturele instellingen en Ontdeklabs. En natuurlijk evenementen als de Codeweek.
Dit alles om kinderen producent te laten blijven van de snel veranderende wereld om hen heen en hen toe te rusten met vaardigheden om daarmee om te gaan. Dat geeft vertrouwen en legt een sterke basis voor de toekomst! Al doende leren kinderen bewust en verantwoordelijk omgaan met die oneindige mogelijkheden en alle grote uitdagingen die voor hen liggen.
In deze terugkerende blogserie over Leren programmeren vragen we aan de leading teachers om hun ervaringen te delen. Deze keer heeft Ellis van de Kemenade dit mooie stuk geschreven over het leren programmeren. Via de Leading Teachers pagina kun je contact opnemen met Ellis
Het was het jaar 1983
Mijn eerste kennismaking met een computer en programmeren stamt uit het jaar 1983. Mijn oudere broer studeerde elektrotechniek en kocht in 1983 een Commodore 64. In eerste instantie was ik enthousiast spelletjes aan het spelen uit het grote assortiment spellen die op cassettebandjes stonden. Dat was veel leuker dan de spelcomputer waarmee we alleen een spelletje tennis of voetbal konden spelen. Vrij snel daarna kreeg ik op het IHBO tijdens mijn opleiding Klinische chemie het destijds nieuwe vak computerkunde. Ik was meteen razend enthousiast en voor het eerst in mijn schoolcarrière behaalde ik uit enthousiasme een 10 voor een vak op mijn eindlijst/diploma. De eerste opdracht die ik maakte was een lottosimulator. Geweldig vond ik het en mijn eerste nieuwgierigheid was ontstaan. Daarna heb ik er helaas in verband met mijn werk waar we nog helemaal geen computers hadden een tijdlang niets meer mee gedaan. Eind jaren 90 moest het ziekenhuislaboratorium waar ik werkte geautomatiseerd worden en werd er een collega gezocht die interesse had om hieraan mee te werken. Ik had daar wel oren naar en kreeg de kans om hiermee aan de slag te gaan. I
n samenwerking met Philips heb ik diverse cursussen gevolgd in de programmeertaal MUMPS. Ongeveer 7 jaar ben ik hier werkzaam geweest en toen wilde ik graag de stap maken om kinderen op het Voortgezet Onderwijs te leren programmeren. Ik vond het enorm jammer dat leerlingen niet de kans kregen om kennis te maken met programmeren en computational thinking. Ik ging de tweedegraads opleiding tot docent ICT volgen en slaagde binnen 2 jaar en werkte tegelijkertijd al op een technasiumschool.
Na het behalen van mijn diploma ben ik gestart met een project waarbij leerlingen een drumrobot maakten met een arduino en een paar servo’s. Afgelopen jaren heb ik een leerlijn programmeren met de Micro:bit opgezet. Leerlingen gaan aan de slag met een Micro:bit die aangesloten is op een keyestudio en ontwerpen met behulp van een servo 180/360 en een IR en LDR sensor een robot. Een combi van creativiteit, techniek, elektronica en leren programmeren. Spelenderwijs en doordat ze een eigen keuze mogen maken wat betreft het robotontwerp gaan ze superenthousiast aan de slag en de twijfels over hun kennis van programmeren verdwijnt als sneeuw voor de zon, en wat zijn ze trots als de robot uiteindelijk werkt tijdens de eindpresentatie!
Nederland doet al sinds het begin van de EU CodeWeek mee (2013). In deze blogpost gaan we terug in de rijke geschiedenis van CodeWeek! Dit jaar is CodeWeek van 9 tm 24 oktober!
De Start van CodeWeek
Tijdens de startbijeenkomst nu alweer 8 jaren geleden werd website CodeKinderen gelanceerd. Op deze website worden 15 klant-en-klare lessen gedeeld voor het funderende onderwijs. Een van de populairste lessen is Hagelslag robot les waarin kinderen moeten beschrijven hoe je een boterham met hagelslag moet smeren en opeten.
En verder deden we
In 2014 werd een speciale programmeer Donald Duck gelanceerd door de toenmalige minister van Onderwijs Jet Bussemaker. 2015 was het jaar van CodePact. Het bedrijfsleven sloeg de handen in een en zorgde ervoor dat programmeren op de agenda kwam van de politiek. Later werd dit ook Digitale Geletterdheid genoemd. In 2016 was er een enorme CoderDojo waar 1024 kinderen in de ZiggoDome een programeerworkshop kregen. Ook werd het ABC van het programmeren poster naar alle basisscholen gestuurd.
Het Coronajaar 2020
Dankzij Corona waren er in 2020 veel online webinars en waren er ruim 100 activiteiten georganiseerd door vrijwilligers en docenten over het gehele land. De kickoff werd verzorgt door Erik Barendsen (Radbout Universiteit), Remco Pijpers (Kennisnet) & Alma van Bommel (VO-Raad). Een aantal sessies zijn terug te kijken, waaronder de kickoff en een mooie sessie over Hedy (van Felienne Hermans). Ook zijn we in 2020 begonnen met het verzamelen van materialen om te leren programmeren. Deze pagina vind je op Materialen Pagina! CodeWeek kent ondanks haar jonge leeftijd toch een rijke geschiedenis waar we ook zeker ECP genoemd willen hebben. Dit jaar ligt de organisatie in handen van vakvereniging i&i en willen wij ECP danken voor de organisatie in de afgelopen jaren.
Dit jaar voor het eerst met een eigen webpagina en veel posts op social media. Volg je ons al op Twitter en Instagram?
And we are just getting started!
Hedy door Felienne HermansDeelnemers en activiteiten van CodeWeek Europa
In deze terugkerende blogserie over Leren programmeren vragen we aan de leading teachers om hun ervaringen te delen. Deze keer heeft Aad van der Drift dit mooie stuk geschreven over het leren programmeren. Via de Leading Teachers pagina kun je contact opnemen met Aad.
“HALLO WERELD”
Op mijn bureau staat een kopie van de wisseltrofee die ik namens onze school in 1998 in ontvangst mocht nemen. Nu al weer zo’n 23 jaar geleden werd het Zernike College in Haren ‘Computerschool van het Jaar’. Het was nog een tijd dat ik met een modem van 2400 baud af en toe het internet opging om de schoolwebsite bij te werken (2,4 kb/S).
Computerschool van het jaar 2001!
Na een “cursus” internet, een paar jaar eerder, was het duidelijk welke mogelijkheden digitale informatie zou gaan bieden. Waarschijnlijk liep onze school wat dat betreft dan ook ver voor de troepen uit. Gezegd moet worden dat onze rector zeer geporteerd was van nieuwe uitdagingen voor het onderwijs. Een paar jaar later introduceerde hij de eerste Nederlandse laptopklas waar ook mijn zoon het experimenteren met nieuwe media meemaakte.
Uitreiking Computerschool van het jaar
Leren programmeren met BASIC
In die tijd was het maken van websites een worsteling met codes. Voor het onderwijs was het coderen van een website een alleraardigste introductie voor programmeren. Eenmaal HTML onder de knie kon begonnen worden met een echte programmeertaal. Daarvoor gebruikte ik “Beginners All-purpose Symbolic Instruction Code” of te wel Basic.
Kenmerkend daaraan was dat er geen enkele fout in de regels mocht staan en dat er voor elke regel een nummer stond. Met Basic kon je overigens niet zo heel veel, maar een programma zelf maken was al heel bijzonder. Het was vooral inkloppen van regels en deze zó foutloos te maken dat het programma werkte.Talloze malen heb ik ter introductie de onderstaande regels getypt en uitgelegd.
10 PRINT "Hello World!" 20 END
In die tijd vond ik het leuk om aan allerlei uitdagingen mee te doen. Het meest bijzondere was ThinkQuest. ThinkQuest was een internationale organisatie die vanaf 1997 jaarlijks wedstrijden organiseerde waaraan mijn leerlingen meededen. Ze moesten daarvoor een educatieve website bouwen. Een paar keer haalden zij fantastische successen.
Leren programmeren met HTML
De basis om mee te doen vormde mijn boekje met een HTML cursus. Was het een commerciële uitgave geweest dan had ik er een mooie cent aan overgehouden, want het werd door veel scholen van onze schoolwebsite gehaald en gebruikt. Ook gaf ik bij diverse ICT-conferenties van i&i floppydisks met het tekstbestand weg, toen nog opgemaakt in WordPerfect. Nog steeds is het in 1998 geschreven boekje bruikbaar, zoveel is er bij de HTML-codes niet veranderd. Hoewel ThinkQuest uit het collectieve geheugen is verdwenen kun je het boekje van 23 jaar terug nog steeds downloaden (zie materialen pagina).
Leren programmeren door de bril van Shirley de Wit. Voordat ik begon aan de opleiding Technische Informatica had ik vrijwel nog nooit geprogrammeerd. Op de middelbare school werd het keuzevak Informatica wel aangeboden, maar koos ik dit vak niet in mijn profiel. Waarom? Ik koos voor een vakkenpakket waar ik nog alle kanten mee op kon: een dubbel N profiel met Management & Organisatie. Ik had ook nog niet echt interesse in informatica en programmeren. Van klasgenootjes die het vak wel hadden gekozen begreep ik dat het ook niet zo veel voorstelde: iedereen sloot het vak af met een 10. Wel maakte ik op de middelbare school een eigen website, koos ik voor een informatica vervolgopleiding en leerde ik zo programmeren. Shirley de Wit staat natuurlijk op de Leading Teacher pagina.
Website voor Elizabeth Blackburn – Queen of Telomeres
Voor het vak Algemene Natuurwetenschappen kregen we de opdracht om een wetenschapper te promoten. Samen met een vriendin kozen we voor Elizabeth Blackburn, oftewel Queen of Telemores. Naast merchandise zoals t-shirts, besloten we ook een website te maken. Mijn moeder was rond diezelfde tijd een website aan het maken voor haar pedicure praktijk, dus gewapend met haar ‘websites maken voor dummies’ boek gingen we aan de slag. Met als resultaat: een knal roze website.
De promotie website voor Elizabeth Blackburn
Verwonderd en trots: de computer deed wat ik van haar vroeg
Naast het maken van een website, kwam ik niet meer in aanraking met programmeren tot ik koos voor de opleiding Technische Informatica aan de TU Delft. Tijdens een van de eerste vakken leerden we programmeren in Java. Ik weet nog goed hoe trots ik was toen de computer mijn eerste programma’s uitvoerde. Een aantal studiegenoten, die al programmeerervaring hadden, begrepen mijn enthousiasme niet zo goed: ze waren zelf na 10 minuten klaar met de opdrachten en ik was na een uur ploeteren verwonderd dat de computer eindelijk deed wat ik vroeg: ‘hello world’ printen en een aantal simpele sommetjes uitvoeren. Uiteindelijk heb ik tijdens mijn studietijd veel verschillende programmeerconcepten geleerd en een aantal talen voorbij zien komen.
Een voorbeeld van leren programmeren: mijn eerste programma’s in Java
De rol van programmeren in mijn huidige werk
Op dit moment ben ik geen programmeur. Ik werk voor VHTO Expertisecentrum genderdiversiteit in bèta, techniek en IT en doe onderzoek naar gender en programmeren (hier zal ik in een later blog zeker meer over vertellen). Heb ik er dan wel wat aan dat ik heb leren programmeren? Zeker! Binnen mijn werk gebruik ik mijn programmeerkennis om programmeeractiviteiten te bedenken, ontwerpen, analyseren en te implementeren. Maar denk ook aan data analyseren, websites aanpassen en begrijpen van social media algoritmes: zo komt mijn programmeerkennis bijna dagelijks van pas.
In deze terugkerende blogserie over Leren programmeren vragen we aan de leading teachers om hun ervaringen te delen. Deze keer heeft Simone van Groenestijn dit mooie stuk geschreven over het leren programmeren. Ga mee met Simone en herbeleef haar ontdekkingstocht. Via de Leading Teachers pagina kun je contact opnemen met Simone.
Leren programmeren in 1984
In 1984 kwam bij ons de eerste computer in huis. Ik was 10 jaar en ik weet nog goed dat ik het een magisch apparaat vond. Ik zat er bijna elke dag aan. Vanaf de eerste dag dat de computer bij ons in huis kwam ben ik er meteen helemaal ingedoken. Vergeleken met nu was het een apparaat dat maar heel weinig kon. Het was een zwart scherm waar je codes op kon typen en dan kon je dingen laten gebeuren. Je kon niets opslaan. De computer had geen harde schijf en floppies hadden we ook nog niet, die kwamen pas later. Je kon codes intypen en daarmee iets programmeren. Als je de computer uitschakelde, was alles weer weg.
Mijn vader liet mij de code zien om een cirkel te tekenen. Ik ontdekte al vrij snel hoe ik de getallen in de code kon veranderen, zodat de cirkel groter of kleiner werd. En ik ontdekte welke getallen ik moest veranderen om de cirkel op een andere plek op het scherm te zetten. En ik ontdekte, gewoon door uit te proberen, welke code ik moest veranderen om de kleur te veranderen. Er waren in die tijd maar 16 kleuren, dus heel veel mogelijkheden waren er niet, maar dat was genoeg voor mij om met deze codes eenvoudige tekeningen te maken.
Kunst programmeren
Ik maakte tekeningen door meerdere regels codes onder elkaar te zetten. Eén van de allereerste tekeningen die ik met die codes maakte was een gezicht. Ik liet de computer twee kleine cirkels tekenen voor de ogen, daaronder een cirkel voor de neus en daaronder een langgerekte cirkel voor de mond. Volgens mij wist ik toen nog niet hoe ik een rechthoek kon tekenen, dus gebruikte ik voor alles een cirkel of een ellips.
Om de tekening te bekijken moest je het programma uitvoeren. Als je “run” typte, ging de computer de code uitvoeren. Wat ik het meest fascinerend vond aan dit eerste programma, was het feit dat als je het ging uitvoeren, dat de computer er dan zo lang over deed om de verschillende cirkels op het scherm te tekenen, dat het net een animatie leek. Ik had een animatie van een gezicht gemaakt!
Wat ik mij nog heel goed kan herinneren is het gevoel van “Wow, hij doet het!” en “Ja! Het werkt!” en “Kijk, dat heb ik gemaakt!”. Het is dat gevoel, dat ik toen had als 10-jarige, toen ik voor het eerst iets ging programmeren op de computer, dat ik kinderen mee wil geven.
2021
Ook vandaag de dag, als ik kinderen hun eerste projecten met code laat maken, hoop ik dat ik hen diezelfde ervaring kan geven, dat gevoel van “Wow, dat heb ik gemaakt! Het is gewoon gelukt! Hij doet het!” Dat gevoel kun je al hebben bij een heel eenvoudig project. Juist bij een heel eenvoudig project! Als je voor het eerst een poppetje op je scherm tovert dat “Hallo Wereld” zegt. Het is die magie die ik probeer vast te houden en steeds weer aan leerlingen probeer mee te geven.
In deze terugkerende blogserie over Leren programmeren vragen we aan de leading teachers om hun ervaringen te delen. Mocht je ook een blog willen schrijven, het format ‘leren programmeren’-blog hiervoor kun je hier vinden. We hopen dat je deze blogs informatief vindt en je helpen om te starten met programmeren en computational thinking. Alle leading teachers kun je hier vinden. Veel leesplezier! En via de de leading teachers pagina kun je ook eenvoudig in contact komen met de teachers.
Computational Thinking
“En toen kwam Ilse, een digitaal zoekwonder op het nieuwe internet!”
Lian Gielisse
Computational Thinking, als tiener in de 80-er jaren had ik er nog nooit van gehoord. Toentertijd kon ik uren besteden aan het oplossen van de Rubiks kubus en het behalen van levels in de vooruitstrevende advanturegame Larry. Dirty Larry (wiki), dat wel, maar daar kwam ik pas veel later achter. Zo rond 1990 was een pc voor mij niet meer dan een veredelde typemachine, maar met Larry werd het een serieuze business om zoveel mogelijk levels te halen.
Maar, life goes on, Larry werd tijdens mijn PABO-opleiding verruild voor LOGO waarmee je een schildpad kon laten lopen. Deze lessen hadden dezelfde snelheid als een schildpad, en dat was, voorzichtige uitgedrukt, niet echt bevorderlijk voor mijn motivatie.
Ilse
En toen kwam Ilse (wiki), een digitaal zoekwonder op het nieuwe internet. Zij was mijn geduldige, virtuele gids in een compleet nieuwe wereld die meer mogelijkheden bood dan ooit. In die tijd veranderde ik van baan en werd, niet gebaseerd op enige ervaring, als dé ICT-er aangewezen.
Zo kwam ik in contact met Bas, een enthousiaste vader die zich met hart en ziel inspande voor de ICT-zaken op de basisschool waar ik werkte. Na de digitale milleniumovergang overleefd te hebben, gingen we kleine netwerkjes bouwen. Bas had het geduld om mij uit te leggen wat een server, switch en hub was. Dat was vooral handig was als hij tijdelijk in het buitenland was, en ik (onder zijn curatele) aan de stekkers moest gaan rommelen om spontaan ontstane problemen met het inmiddels moderne netwerk op te lossen.
Computational Thinking
Met de moderne, stabiele netwerken kwam ook de ruimte voor een leerlijn digitale geletterdheid met daarin Computational Thinking. Toen een onbekende maar boeiende term die door mij niet altijd even vlot werd uitgesproken, nu inmiddels een omarmde term waarvan ik me gerealiseerd heb, dat ik er als tiener al mee bezig was.
XperiO
Pauline Maas heeft mijn enthousiasme hiervoor verder aangewakkerd door ook weer inspirerend en geduldig te zijn. Zij heeft me het inzicht gegeven dat programmeren een manier van denken is die spelenderwijs gekoppeld kan worden aan 101 projecten, waar ik dan ook dankbaar gebruik van maak tijdens mijn lessen in het ontdeklab XperiO.
